foto Gianfranco Mura



foto Salvatore Corona



Unu mastru chi no at tentu mai mastros. Sende minore, in sas festas de sas biddas, istudiaiat a Mondo Vercellino, a Frantziscu Maricosu e a Juanne Dessí. Non nd'aiat bisonzu Totore Chessa de andare a letzione de organete diatónicu. Custu artista mannu de Irgoli sa musica la zughiat in su sàmbene. At cumintzadu a bindigh'annos e oe naran ch'est s'organetista prus mannu de tota sa Sardigna.
Totore Chessa est unu virtuosu. Onzi ballu benit ammaniadu in totu sas finesas. Siet chi pighet in palcu o chi improviset unu passu torrau tra amigos issu sonat semper cun s'anima.
Semper cun sa matessi intensidade. Sa musica pro custu organetista baroniesu est che un'incarrigu reliziosu: issu ghiat 'stages' de ballu in totu su mundu, insignat ballu e onzi annu, in sa bidda sua de Irgoli, organizat su festival rezionale de s'organete, una manivestassione chi si congruet semper cun d-unu ballu tundu poderosu, sonadu, si cumprendet, da Totore Chessa. Ca prommores de su Ballu su pobulu sardu at agatadu su corazu pro sigher a lotare.

Un maestro che non ha mai avuto maestri. Da piccolo durante le sagre paesane studiava Mondo Vercellino, Francesco Maricosu e Giovanni Dessì. Totore Chessa probabilmente non aveva bisogno di andare a lezione di organetto diatonico. Questo grande artista di Irgoli la musica ce l’aveva nel sangue.
Ha iniziato a suonare quando aveva quindici anni e oggi è considerato giustamente il più grande organettista sardo. Totore Chessa è un virtuoso. Ogni ballo è curato nei minimi particolari. Quando sale sul palco o improvvisa un passu torrau tra amici suona con l’anima. Sempre con la stessa intensità.
La musica per l’organettista baroniese è una missione: tiene stages di danza in tutto il mondo, insegna ballo e ogni anno nella sua Irgoli organizza il festival regionale dell’organetto, una manifestazione che si conclude sempre con un grande ballu tundu. Suonato da Totore Chessa, naturalmente.

Francesco Pintore

ascolta:
Baronia  (233 Kb)